W sytuacji, gdy firma podejmie decyzję o wejściu na rynek zagraniczny, istotną rzeczą jest wybranie konkretnej strategii. W przypadku, gdy jesteś przedsiębiorcą i Twoim celem jest rozszerzenie działalności poza granicę kraju, konieczne musisz rozważyć wszystkie możliwe opcje! Z prostego powodu: jeśli odpowiednio dobierzesz strategię, Twoje przedsiębiorstwo zrobi ogromny krok w kierunku sukcesu. Z tego artykułu dowiesz się m.in.:
Przed rozpoczęciem budowania strategii, konieczne jest dokonanie analizy potencjału eksportowego. Należy także wspomnieć o samym celu strategicznym. Istotne jest to, aby wskazywał na konkretną metodę wejścia. Nie bez znaczenia jest również jego zakres. Czy wiesz, co przedsiębiorstwa określają jako główny cel działań? Jest to zwiększenie sprzedaży i zysku.
Do głównych czynników, które mają wpływ na decyzję o ekspansji, należy: DNA firmy, wzrost, kreowanie wizerunku, racjonalizacja kosztowa, przetrwanie i ograniczenie ryzyka. Kategoryzuje się na je zewnętrzne i wewnętrzne. Do tych pierwszych zalicza się m.in. infrastrukturę ekonomiczno-rynkową i marketingową, czy też warunki polityczne i prawno-administracyjne. Natomiast, jeśli chodzi o wewnętrzne, to będziesz mieć do czynienia np. ze specyfiką asortymentu przedsiębiorstwa i stopniem elastyczności.
Występują takie formy wejścia na rynek zagraniczny jak:
Eksport pośredni to zagadnienie, które oznacza: sprzedaż produktów firmy, a następnie ich eksport przy pomocy pośredników. Stopień ryzyka w przypadku eksportu pośredniego, jest relatywnie niski. Do cech wyróżniający tą formę wejścia na rynek zagraniczny zalicza się to, że nie wymaga ona dużych nakładów finansowych. Jednak jest to najmniej rozwijająca się forma.
O eksporcie bezpośrednim warto wiedzieć to, że dokonywany jest przez własną komórkę transportową. Warto nakreślić, że jest ona odpowiedzialna za penetrację i badanie zagranicznych rynków. Jej zadaniem jest także nawiązywanie kontaktów handlowych. Istnieje możliwość wykonywania wszelkich czynności w kraju. Niemniej jednak bardzo ważne są regularne zagraniczne wyjazdy po to, aby budować relacje biznesowe. Kolejnym ich istotnym celem jest także prowadzenie negocjacji i podpisywanie kontraktów.
Jedną z korzyści, jaka wiąże się ze zdecydowaniem się na eksport pośredni, jest to, że koszty wejścia na rynek zagraniczny, są niewielkie. To oznacza, że ryzyko finansowe nie jest duże. Tutaj należy też zaznaczyć, że koszty inwestycji marketingowych, nie są ponoszone przez firmę.
Jak już wiesz, można wyróżnić również taką strategię wejścia na rynek zagraniczny, jak eksport bezpośredni. Do zalet, wiążących się z wybraniem tej formy, jest silniejsze przestawienie się na standardy zagraniczne. Warto zaznaczyć, że poszczególne etapy eksportu kontroluje firma. Oprócz zalet należy też powiedzieć o rodzajach eksportu bezpośredniego. Może być np. z kraju poprzez własne biuro przedstawicielskie, przez własną sieć dystrybucji oraz z kraju dokonywany przez agenta zagranicznego.
Wśród form wyjścia na rynek zagraniczny można wyróżnić np. eksport pośredni i bezpośredni. W przypadku tego pierwszego masz do czynienia ze sprzedażą towarów zagranicznemu kontrahentowi. Odpowiedzialność za wywóz spoczywa na nabywcy. Ma możliwość też zlecenia wywozu w swoim imieniu poza UE. Należy zwrócić uwagę, że zgłoszenie i odprawa celna dokonywana jest przez niego we własnym imieniu. Eksport bezpośredni to coś zupełnie innego. Wywóz towarów to zadanie eksportera, a więc sytuacja jest odwrotna.
Warto doprecyzować, że strategia wejścia na rynek zagraniczny, taka jak eksport pośredni opłaca się, jeśli chodzi o wejście małych rynków. To rozsądne rozwiązanie w przypadku braku własnych zasobów lub doświadczenia. Trzeba dodać, że znajomość rynku nie jest wymagana. Eksport bezpośredni to większe ryzyko finansowe, jednak ta strategia wejścia na rynek zagraniczny, pozwala na większą kontrolę. Umożliwia także łatwe wycofanie się z rynku zagranicznego.
W działalności eksportowej zdarzają się błędy, warto mieć tego świadomość. Do jednych z nich należy np. brak zabezpieczenia środków finansowych, nieznajomość danego rynku pod względem obecnej konkurencji, czy też brak obcojęzycznych narzędzi marketingowych.